මීතොටමුල්ල: කුණු කන්ද ගිණි කන්දක් වීම

නැවත වරක් බරපතල පරිසර ව්‍යසනයක් හමුවේ ලිබරල් රාජ්‍යය කොතරම් නොසුදානම් ද; කොතරම් නොපොහොසත් ද යන්න ඔප්පු කරන අවස්ථාවක් තමයි මීතොටමුල්ලේ පෙරේදා වෙච්ච් විනාශය. කෙළවරක් නැති පරිභෝජනයකට මෙම නපුංසක ලිබරල් රාජ්‍යය උල්පන්දම් දෙන ගමන් එම අසීමිත පර්භෝජනය කෙලවර තියෙන කුණු සම්භන්දයෙන් එම ලිබරල් වාදීන්ට උත්තර නැහැ. මීතොටමුල්ලේ මිනිස්සු වගේම අධි-පරිභෝජනයේ ඉන්න හැම කෙනෙක්ම නිකමනට වත් 'අපි අල්පේච්ච වෙමු' කියන්නේ නැහැ වැරදිලාවත්. සමස්තය ගැන හිතල අඩුවෙන් පරිභෝජනය කරන්න බලන්නේ නැහැ. මම කියන්නේ මේ 'ඉවතලන කුණු' (waste capitalism) සහ 'ඉවතලන මනුෂ්‍යත්වය' (wasted humanity) යන දෙකම මෙම අමානුෂික ලිබරල්වාදීන්ට දෙකක් නෙවි එකක්. පරිධියේ රටවල 'මිනිසුන්' කුණු වගේම ඉවත හලලා තියෙන්නේ (ඒ අය තවදුරටත් මිනිසුන් නොවේ). එහෙම කියන්නේ කීර්තිමත් සමාජ විද්‍යාඥයෙක් වන සිග්මන් බර්මන්. දැන් තියෙන්නේ තව 'තාප්පයක්' දකුණු ආසියාව වටාත් ඉදිකරන එක. ටික කාලෙකට පෙර දුෂණය වුන සේයා සදෙව්මි දැරිය (දැන් කාටවත් මතක නැහැ) සහ ඒකට සම්බන්ද කොණ්ඩයා (යන්තම් මතකයි) කියන්නේ මෙම ඉවතහළ මනුෂ්‍යත්වය පිළිබද උදාහරණ (වැඩිදුර කියවන්න සේයා, කොණ්ඩයා සහ ඉවතහළ මනුෂ්‍යත්වය). රතුපස්වල වගේම සාලාව එතනින් එහාට ගියපුවාම මීතොටමුල්ලත් එම ඉවතහළ පරිධියේ මිනිසුන්. මේ කතාව දිගට ගියාම සමස්ත දකුණු ආසියාවම එහෙමයි.  අපිට හිමිකම තියෙන්නේ බෝම්බ- මිසයිල් වලට දිනපතා ඉලක්ක වෙන එකට  විතරයි. අපි අධිරාජ්‍යට එරෙහිව සටන් කරන්න පටන් ගත්තොත් අපි නිකම්ම් ත්‍රස්තවාදීන් වෙනවා. ඩොනල්ඩ් ට්‍රුම්ප් ලට විතරක් නෙවි කුණු ගඳ ගහන්නේ නැතුව ජිවත් වෙන්න අපි හැමෝට ම අයිතියක් තියෙනව. මේ මියගිය මීතොටමුල්ලේ මිනිස්සු අධි සැර ජල පහරවල් කාගෙන කිව්වේ මෙම ප්‍රශ්නය තමයි. එකත් රතුපස්වල වගේම තමයි. අපේ ජනාධිපතිට මතක නෑ එයා පරිසර ඇමති කියල. සෘජු තීරණ එයා ගත යුතුයි කියල.  නාය ගිය අරණායක ප්‍රශ්නය තවමත් විසඳිලා නැහැ (රාජ්‍ය නිලධාරීන් බල්ලට වැඩක් නැහැ. ශක්තිමත් රාජ්‍ය පාලකයෙක් විසින් ඉලක්ක ලබා දෙන්නේ නැති නිසා කාටවත් මොනවා කරන්නද කියල වගේ වගක් නැහැ. ඒ කියන්නේ සුදු ස්වාමියා හැරගිය පශ්චාත් යටත්විජිත රටක 'ස්වාමි හැඟවූමක්' නැහැ කියලත් කියන්න පුළුවන්. විශ්වීය අයුරකින් ක්‍රියාත්මක වෙන්න බැරි හේතුව තමයි කිසිවකුගේ 'ස්වාමි නිරීක්ෂය' අවශ්‍යයි අපි වගේ පසු-යටත් විජිත වලට). මෙම නපුංසක අමානුෂික බවේ ආරම්භය කොතනද කියන එක හැමෝම දන්නවා එත් නොදන්නවා වගේ ඉන්නවා. නමුත් පාලකයන් මතක තබා ගත යුතු එක දෙයක් තියෙනව. ඒ තමයි අක්‍රිය බව සක්‍රිය වෙන නිමේශයක් යම් මොහොතක උදාවෙනවා කියන එක. ඒ කියන්නේ මේ ප්‍රශ්න නම් 'කුණු' අන්තිමට ගිනි කන්දක් දක්වා ගමන් කරනවා. හැබැයි පාලක කරුමක්කාරයෝ දැනගත යුතුයි ගිණි කන්දක් කියන්නේ සක්‍රිය වියහැකි දෙයක් කියල. කුණු කඳු වුනත් මීතේන් වගේ වායු නිසා පුපුරලා යනවා. ජන මාධ්‍ය වලින් මේවා වහල දැම්මට හැමදාම එහෙම රවටන්න බැහැ. ජන මාධ්‍ය අල්ලාගෙන ටික දවසකට දේවල් මග අරින්න පුළුවන් තමයි (අරය කියනව මෙයා වැරදියි කියල, මෙයා කියනවා අරය වැරදියි කියල. හැමදාම ප්‍රශ්නය එතනමයි). එත් එක මොහොතක සියල්ල පුපුරා යාමට නියමිතයි. එතකොට එකත් ගිණි කන්දක් වගේ තමා. වතුර ගහල නිමන්න බැහැ...