Sunday, June 3, 2018

'නයි පැටවීම' ගැන ලියන වග නම් ...

'දේශපාලනය හැර අන් සියල්ල දේශපාලනය තුල පවතිනවා' (ජිජැක්) මෙන් දැන් දැන් මුහුනුපොතේ වමේ දේශපාලනය යනුවෙන් විකසිත වන අවකාශය තුල සත්‍ය වම හැර අන් සියල්ලම පවතී. විචාරකයින්, අරගලකරුවන් සහ ස්ත්‍රීවාදීන් සහ තවත් බොහෝ අය ලෙස අනන්‍යතාව වෙනුවෙන් තමාගේ ම සටනක නියැලෙන සියල්ලෝම විසින් මුහුණ පොත පාවිච්චි කරන්නේ අනෙකාට වඩා තමා අශ්ලීල වන්නේ කෙසේද යන අපගමනය තුල පිහිටාය. මෙය නළු නිලියන් අතරද ප්‍රසිද්ධය. එක් කාඩේශියන් කෙනෙක් උඩු කය නිරුවතින් පාරේ ඇවිද ගියහොත් අනෙක් කාඩේශියන් යටිකය නිරුවතින් පාරේ දුවයි. සියල්ලම නාට්‍යයක පරිදි සිදුවෙයි. කැමරාකරුවන්ට කලින්ම දන්වයි. පැපරාසින්ට කලින්ම ගෙවීම් කරයි. පවතින්නේ එකම දෙයකි. ඒ විපරීත බව පමණය. අප පණ ගැට ගසා ගත යුත්තේ මෙවැනි අවකාශයක ය. මොවුන් සියල්ලන්ටම මතක් කර දිය යුතු දෙය නම් 'මුලධර්මවාදය යනු යම් අනන්‍යතාවයක් සමඟ අනන්‍යවිම නිසා බිහි වන්නක් නොව යම් අනන්‍යතාවයක් සමඟ අධි-අනන්‍යවිම නිසා හට ගන්නක්' යන්න ය.

ලාංකික වමේ කියාගන්නා ක්‍රියාකාරීන් ගේ සහ ස්ත්‍රීවාදී යැයි කියාගන්නා ගැහැණු සහ මිනිසුන්ගේ මුහුණු පොත් සංවාද දෙස බැලු විට පෙනීයන කරුණක් නම් පරස්පරතා ගැන සාකච්චා කිරීම කෙසේ වෙතත් ඔවුන් කොතරම් අශ්ශීල ලෝකය සමග වශී වී ඇත්ද යනුය. කෙලින් හෝ වක්‍රව කුණුහරප එකිනෙකාට කියාගන්නේ නැතුව වාක්‍යයක් වත් ඔවුන්ට ලියාගත නොහැකි තරමට ඔවුන් අධ්‍යාත්මිකව පිරිහී ඇත. පෙරටුගාමී පක්ෂය උපදෙස් ගන්නේ මොවුන්ගෙන් නම් ඔවුන්ට දෙයියන්ගේ පිහිටය. මාගේ යහළුවෙක් මට කිවේ 'මචං උන්ගේ මුහුණු පොත් බලපුවාම සිංහල භාෂාව කොතරම් අශ්ශීල ලෙස භාවිත කල හැකිදැයි ඉගෙනගත හැකි' බවයි. ඔවුන් හිතන්නේ මෙම අශ්ශීල බව ඔවුන්ගේ 'පිරිමිකමේ' හෝ 'පිරිමි වෙන්න හදන ගැහැණුකමේ' (becoming masculine) ධනාත්මක ආභරණයක් ලෙසය. අපට කීමට ඇත්තේ ඔවුන් ඇත්තටම පිරිමින් හෝ ගැහැණුන් නොව විපරීතයින් යන්නය. ඔවුන් ආශක්ත වී ඇත්තේ පශ්චාත් නුතන (නො)පිරිමි (නො)ගැහැණු (පිරිමිත් නොවන ගැහැණුත් නොවන නමුත් තමුන්ගේ භෞතික ශරීර තුල ඔවුන් පිරිමින් හෝ ගැහැණුන් දෙකම වන) අනන්‍යතාව සමගය යන්නය. ඇත්තටම ඔවුන්ට 'බවට-පත්වීමට' (to become) අවශ්‍ය කුමක්දැයි ඔවුන් දන්නේ නැත. මේ පශ්චාත් යටත් විජිත වහල් මනසේම දිගුවක් යන්න අපට නිරීක්ෂණය කල හැක. ඔවුන්ට බටහිර වීමට ආශා කරයි නමුත් නලින් ද සිල්වා පැහැදිලිව ප්‍රකාශ කර ඇති අයුරින් අපට බටහිර විය නොහැකිය. අප කියන්නේ අප බටහිර විය යුතු නැති බවයි. අප විය යුත්තේ 'අප බවට' පත් වීමය (who we are in the present global order of universalized perversion?). අප සොයා ගත යුත්තේ ලෝකය තුල අප කවුද යන්නය. ශුන්‍ය ලෝකය තුල අපගේ වටිනාකම් මොනවාද යන්නය. අප බටහිර මෙන්ම වචන දෙකකට එකක් බැගින් කුණුහරප කියන ජාතියක් ද? අපේ උරුමය එයද? ඔවුන්ට වීමට වුවමනා බටහිර නිල් චිත්‍රපට නිළියන්ද? ස්ත්‍රීවාදය යනු එයද??

දැන් අප නිෂ්පාදන කරන්නේ දැනුම වත් මතවාද වත් නොව කුණුහරප සංස්කෘතියක් ය (තමා විසින් තමාව විනාශ කර ගැනීම පිළිබද අපගේ ලිබිඩෝ ආශාවයි). තම තමන් ජනප්‍රිය වන්නේ තමන් අනෙකාට වඩා හොඳින් කුණුහරප දන්නා බව ලෝකයට පෙන්වීමෙනි. වඩා ජනප්‍රිය වන්නේ වඩාත් හොදින් කුණුහරප උච්චාරණය කල හැකි වාමාංශික විචාරකයින්ය. "Industry එකේ රැඳීමට නම් ඊට අදාළ නව නිෂ්පාදනයන් බිහි කල යුතුය. industry එකේ ඔහුගේ ක්ෂේස්ත්‍රයට අදාළ නිෂ්පාදනයන් යනු, සතියකට සැරයක් පුවත් පතකට සිනමා විචාරයක් ලිවීම, ලංකාවේ සිනමා කරුවන්, නාට්‍ය කරුවන් වන්නන්ගේ ( සිනමා කරුවා යනුද විද්යාඥයන්, වෛද්‍ය වරුන්, ඉංජිනේරුවන්, ගණකාධිකාරී වරුන් වැනිම තවත් ධනවාදයේ අනන්‍යතාවයකි) සිනමා කෘතීන් පිළිබඳව නොනවතින් විචාර සහ එම විචාර සඳහා අලුත් මානයන්, "දැනුම"එක් කිරීම" අවශ්‍ය වේ (ගොඩේ බයියා, මුහුණු පොත). ඉතින් ගෝලීය විපරිත බව තුළ ඔවුන් නිෂ්පාදන කරන්නේ කුණුහරප ය. ඒ අනුව සමකාලින ලංකාවේ දියුණුම අයුරකින් (අශ්ලිල ම) දෘෂ්ටිවාදය එකිනෙකාට එරෙහිව පාවිච්චි කරන්නේ 'ගොඩේ බයියා' මුහුණු පොත සහ ඒ අවට සිටින කිහිප දෙනෙකි. ඔවුන් කරන්නේ කුමක් හෝ වචන ටිකක් දමා පවතින කතිකාව (පිළිවෙල) අවුල් කර දැමීමයි (සමහර විට මර්වින් සිල්වා කරන දෙය නැත්නම් රාජිත සේනාරත්න විසින් තෙල් මිල ඉහල ගියදා ම වාගේ ප්‍රභාකරන්ට 'මහත්තයා' කීවා වැනිය. ඉන්පසු තෙල් ප්‍රශ්නය අමතක වී මාධ්‍ය වල පළ වුවේ මහත්තයා කතාවයි). විපරිත මාධ්‍ය අවකාශයක ජීවත් වන අපට මෙම 'කෘත්‍රිම අධිනිශ්චය' එකවරම තේරෙන්නේ නැත (මට පවා මෙය තේරුම් කර දුන්නේ පිටරටක ඉපිද මෙරටට පැමිණි අයෙකි!).


හොදින් සිතා බැලුවොත් 'ගොඩේ බයියා' කරන්නේ සරල වැඩකි. ඔහු කරන්නේ අනෙකා ප්‍රකෝප කිරීමය (කොහොමත් අනන්‍යතා අර්බුදයක සිටින අප ඔහුගේ ගැටයේ පටස් ගා අසුවේ). බයියා කරන්නේ අපව අවුල් කර පැත්තකට වී බලා සිටීමය. ඔහු කරන්නේ තමාට බනින්නට අනෙකාට බල කිරීමය (විපරීත අභිනයකි. නමුත් ඔහු කරන දෙය ඔහු දන්නා හෙයින් ඔහු විපරීතයෙක් නොවේ). එසේ කුණුහරප කියා උඩු බුරන්නට හදන විටම අනෙකාගේ සංකේත විශ්වය (symbolic world) විනාශ වන බව ඔහු හොඳින් දනී (ඔහුගේ එක පොස්ට් එකකින් ලංකා බණ්ඩාරණායක සහ විදර්ශන කන්නන්ගර එකවර ඇනගත්තේය). ඔහු කරන්නේ අනෙකා ඔහු හෝ ඇය විසින්ම විනාශ වන්නට හැරීමයි. හැමෝම විනාශ වූ පසු කරන්නට වුවමනා දෙය ඔහු පිටුපස සිටින අය දනී. ඔහුට උපදෙස් දෙන අය දැනට යටි බිම් ගතව සිටින්නේ එහෙයිනි. ඇත්ත භුමියේ දේශපාලනයක් අබියස දැන් සිටින අප වැනි 'සෙලිබ්‍රිටි විචාරකයින්' අවසන් වන බව ඔවුන් දනී. තමාගේ වාරය එනතෙක් ඔවුන් නිසොල්මන්ව සිටි. ඔවුන් කරනා දෙය ගැන ඔවුන් ඉතාම දැනුවත්ය. මිත්‍රවරුනි, දැනට මට කිවහැක්කේ එපමණකි. දැනට අප විසින් වැදගත් කරුණු කිහිපයක් ගැන සිතිය යුතුය. 

ඒවා නම්; විචාරකයෙක් වීම යනු පවත්නා ක්‍රමයම නඩත්තු කිරීමට උරදීමක්ද? අප විචාර ලියන්නේ අපගේම අනන්‍යතා ගැටළුවක් විසඳා ගැනීම වෙනුවෙන්ද? එසේ නැතිව අපගේ සෙලබ්‍රිටි ජිජැක් පන්නයේ දැනුමෙන් සැබෑ විප්ලවයක් සිදු නොවේද? එසේ දැනුමක් නොමැතිව, වැඩිය පොත් නොකියවා (මාවෝ) විප්ලවය කල හැකිද?තේරුමක් නැති එවුන්ට 'පාන අල්ලන' පෙරටුගාමී එක ගැන ගොඩේ බයියා කියන කතාව සත්‍ය වුවත් ඔහුගේ ම පරස්පරයන් ගැන විමසා පලක් නැත්තේ බයියා යනුවෙන් යමක් නොපවතින බැවිණි (no content). පවතින්නේ ඉතාම දැනුවත් නරුම ප්‍රකෝපකයෙකි (cynical provoker). දැන් පෙරටුගාමී එකට න්‍යාය සපයන්නේ කවුද? 'පෙරටුගාමී එකේ ඉන්නේ මෝඩයන් යැයි කියන දැනුම' (නලින් කියන දැනුම පිළිබද දැනුම) ගොඩේ බයියා ලබා ගත්තේ කොහෙන්ද? එය 'එතුමා' ලබා ගන්නේද දීප්ති සහ අපි කිව් දේවල් පාදක කරගෙනය. ස්ත්‍රීවාදී කට්ටිය ගැන ගොඩේ පාවිච්චි කරන දැනුම ද මුලින් ලංකාවට ගෙන ආවේ අපිය. ඒ සඳහා අපට පොත් කියවීමට සිදුවිය. අපිට පේටන්ට් අවශ්‍ය නැති වුවත් කතෘ මකා දැමිය හැකිද? 

'එහෙත්' මෙහෙමයි. 'මෙහෙත්' එහෙමයි.

අධ්‍යතන වාමාංශිකන්ගේ කාගේත් සුරතලිය.






No comments:

Post a Comment